by lou

____

✧ Jarenlang schreeuwde mijn dictator – Tiran – dat ik naar de sportschool moet, gezond moet eten en vooral geen suikers moet nuttigen. Jarenlang heb ik naar deze stem geluisterd. Stond ik met mijn goede gedrag 4 keer per week in de sportschool, kauwde ik de hele week op slabladeren en wortels en kwam er geen suiker in het giecheltje before Thursday. Mijn Tiran zat continue in mijn oor te blèren en ik was de orders als een slaaf aan het uitvoeren. Vol met stress, vermoeidheid en spanning in mijn lichaam stond ik in de gym te gooien met gewichten. Het probleem met deze Tiran is dat het nooit goed genoeg was. Het doel werd nooit behaald – er kwam altijd een nieuw doel uit de lucht vallen – wat resulteerde in een negatief zelfbeeld met weinig zelfliefde.

Voordat ik deze ongezonde relatie met mijn eigen lichaam kon helen, moest ik  eerst terug naar de kern: waarom haatte ik mijn lichaam zo erg? Wat opviel is dat ik mezelf continue aan het vergelijken was met andere vrouwen. Vrouwen waar ik tegenop keek. Urenlang kon ik door instagram foto’s scrollen van vrouwen met abbs, gespierde armen, big booties en mooie toned legs. Je kan natuurlijk al raden dat ik hierdoor flink aan de haal ging met mijn zelfbeeld. Als ik er maar zo uit kon zien, dan was ik gelukkig met mezelf. Man, o man, wat had ik het bij het verkeerde eind.

Geluk kun je niet meten aan de buitenkant. Intense gelukgevoelens komen van binnenuit. Dit mooie inzicht kreeg ik tijdens mijn burn-out. Vanaf dat moment ben ik me gaan beseffen dat ik helemaal niet van mijn eigen lichaam hield.  Streven naar perfectie sloeg ook door naar mijn eigen lichaam. Het kon altijd beter en het was nooit genoeg. Gefixeerd was ik bezig met een einddoel – er namelijk zo uitzien als de perfecte body plaatjes – zonder oog te hebben wat dit met mijn lichaam deed.  Om oververmoeid met veel stress en spanning in je lichaam in een gym te gaan staan, is natuurlijk hartstikke slecht voor je lichaam. Door mijn burn-out ben ik dit gaan beseffen en ben ik opnieuw met mezelf de diepte in gegaan. Wat vind ik nu echt belangrijk en leuk? Tegenwoordig zet ik mijn gezondheid bovenaan en wat vind ik dan leuk?*Tromgeroffel* dat is .. YOGA. Naast het feit dat yoga mijn passie is, heeft het mij veel gebracht. Yoga heeft mij geleerd te luisteren naar de signalen van mijn lichaam. Als ik bijvoorbeeld in mijn maandelijkse periode zit, beoefen ik geen intense houdingen. Ik merk dat mijn lichaam dan vooral rust nodig heeft, waardoor yin yoga veel beter aansluit. Nu ik heb geleerd om te luisteren naar de signalen van mijn lichaam, behandel ik mijn lichaam ook als mijn heilige tempel. Eindelijk kan ik zeggen dat ik trots en dankbaar ben voor mijn lichaam. Het is zo ontzettend sterk en slim.

Wat doe ik dan als de Tiran weer orders aan het opblaffen is? Ik ontvang hem met open armen, nodig hem uit op de koffie, geef hem een stevige knuffel en wijs hem daarna weer de achterdeur. Tegenwoordig zit ik namelijk zelf aan het roer en dat geeft veel kracht en vertrouwen.

Tot slot nog een friendly reminder. Aan de buitenkant lijkt het misschien een perfect plaatje voor velen, maar in mijn binnenwereld ging het flink te keer. Zeg daarom nooit tegen iemand dat hij of zij er dun of dik uitziet, ongezond, meer of juist minder moet eten. Je kunt vanaf de buitenkant niet zien wat er bij iemand aan zijn binnenkant afspeelt. We hoeven er niet allemaal hetzelfde uit te zien. Onze lichamen zijn een voertuig om te ademen en om het leven te ervaren. Je lichaam is er niet om er alleen maar mooi uit te zien. Je verdient het niet om je waarde te laten afhangen van hoe jouw lichaam eruitziet. Bekijk je lichaam als een heilige tempel, waar je tijdelijk in mag wonen. Behandel het met respect en zorg er goed voor. Je hebt er tenslotte maar één (althans in dit leven;)). 

I AM ENOUGH. YOU ARE ENOUGH. WE ARE ENOUGH.

Namasté ♥

p.s. Wil jij jouw relatie met je lichaam helen? Neem vrijblijvend contact met me op. 

Leave A Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *